θαλασσίγονος

θαλασσίγονος, -ον (Α)

φρ. «θαλασσιγόνου Παφίης» — τής Αφροδίτης που γεννήθηκε απ' τη θάλασσα, Νόνν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θάλασσι- (< θάλασσα) + -γονος (< γόνος), (πρβλ. πρό-γονος, θεό-γονος). Σύνθ. τού τ. τερψίμβροτος].